CENNET BAHÇESİ
Yer yer verdiğimiz konu ile ilgili bilgileri bir kompozisyon içinde tekrar arzediyorum.
Ravzâ-i Tâhire, Medine'deki Mescid-i Nebevî'nin içinde bulunan Peygamberimizin (ﷺ) türbesi ile minberi arasına verilen isim.
Bu ismi bizzat Peygamberimiz (ﷺ) takmış ve şöyle buyurmuştur:
"Benim mezarım ile minberim arası, cennet bahçelerinden bir bahçedir." Ravza, bahçe demektir. Tâhire ise tertemiz. Mescid-i Nebî'de her taraf kırmızı halılarla kaplı iken, Ravza-i Mutahhara'daki halılar yeşildir. Burada bulunan 12 sütun, Sultan Üçüncü Selim'in emriyle mermerle kaplanmış ve pâdişahın bizzat kendisinin yazdığı Na'tı Şerif, bu sütunlara sülüs hattı ile kabartmalı bir şekilde nakşolunmuştu.
Bu sütunlardan 8 tânesinin çok özel bir kıymeti var. Her biri Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz
hâtırâlarıyla süslenmiş bu 8 sütunun üzerine, hâtırâların kaybolmaması için yine 3. Selim tarafından isimleri yazılmıştı.
Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz zamânında Mescid-i Nebevî'nin sütunları, hurma ağaçlarıydı. Daha sonraki zamanlarda bu ağaçlar sökülerek yerine direkler dikildi. Lâkin hiçbir zaman yerleri değiştirilmedi. Şu an hâlâ
Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz zamanındaki hurma ağaçlarının yerlerinde duruyorlar.
Sonraki yıllarda ilâve edilen pek çok sütunla birlikte, sütun sayısı 327'ye ulaştı. Bu sütunların 22 tânesi maksûrenin içindedir. (Maksûre, Rasûlüllah (ﷺ) Efendimiz , Ebû Bekir ve Ömer'in (r.a) yanyana kabirlerinin bulunduğu odaya denir)
Şu an Mescid-i Nebevî'de iki tip sutun vardır ki; Tabanları pirinçle kaplı, Osmanlılara âit kırmızı direkler (sonradan Suûdîler tarafından beyaza boyandığı için hafif pembemsi bir renk almışlar) ve Suûdîler'e âit beyaz direkler. Duvar diplerindekiler kare, diğerleri yuvarlaktır. Şimdi gelelim, hâlâ asr-ı saâdetin hâtırâlarını taşıyan ve üzerlerinde isimleri yazan meşhur 8 direğe...
1️⃣-Hz Aişe (r.anhu) kapısı,
Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz mescid'te
namaz kılan cemaat'e son kez bu kapıdan
bakmıştır.
2️⃣-Hz Ali (r.a) Efendimiz'in namaz kıldığı yer,
Muhâfızlar Sütunu-Hz. Ali Sütunu kıbleden
îtibâren Serîr (Yatak) Sütunu’nun arkasına
düşer. Hücre-i Saâdet’in parmaklıkları
arasındadır. Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz
mescide girip çıktığı kapının sağındaki sütundur. Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz
koruyan muhâfızlar, Hz. Aişe’nin evinin kapısının önündeki bu sütunun yanında beklerlerdi. Bu sebeple muhâfız mânâsına gelen Muharras ya da Haras Sütunu ismi verilmiştir. Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz'i
korumak için sahâbeler, gece-gündüz nöbet
bekliyorlardı bu sütunun yanında.
Nihâyet, “Allah seni insanlardan korur”
(Mâide-67) âyeti inince, Peygamberimiz (ﷺ)
muhâfızları gönderdi. Bilhassa Hz. Ali, bu sütunun yanında namazlarını kılar,
Rasûlüllah’ı (ﷺ) suikastlerden korumak için burada nöbet tutardı. Bu yüzden Hz. Ali (r.a) Sütunu ismiyle de anılır.
3️⃣-Kıble istikametindeki sütunun üzerinde “Hâzâ Üstüvânetü’s- Serir” yazmaktadır. Serir demek, yatak demektir, döşek ya da minder anlamına da gelir.
Allah’ın Rasülü (ﷺ) her yıl Ramazan ayının son 10 gününde bu hurma direğinin dibine bir minder attırır ve itikâfa çekilirdi. İtikâfta bulunurken, bazen mubarek ayaklarını uzatır ve perdenin arka tarafında bulunan Hz. Aişe validemiz yıkardı.
Bazen de mübarek başlarını uzatır ve yine Hz. Aişe anamız yıkardı.
İşte bu zaman zarfında Cebrail (a.s) gelerek, o güne kadar gelen ayetleri birbirlerine okurlarmış. Önce Peygamber Efendimiz (ﷺ)
okur, Cebrail (a.s) takip ederdi,
buna “arz” deniyor. Sonra Cebrail (a.s) okur Peygamberimiz (ﷺ) takip ederdi. Buna da “mukâbele” deniyor.
4️⃣-Tevbe Sütunu-Ebû Lübâbe Sütunu minber tarafından dördüncü, maksûre tarafından ikinci, kıble tarafından da üçüncü sütundur. Peygamberimizin (ﷺ) kabrinin, hattâ mübarek başının hizâsındadır.
Ebû Lübâbe bin Abdülmünzir isimli sahâbenin, bu sütuna bağlı iken tevbesinin kabûl olunması sebebiyle Ebû Lübâbe ve Tevbe Sütunu isimlerini almıştı. Hâdise şöyle vukû buldu:
Ebû Lübâbe, Peygamberimizin (ﷺ)
elçisi olarak Benî Kureyza Yahudileri’ne gidip, teslim olmalarını istedi. Yahudiler, “Teslim olursak Peygamberiniz bize ne yapar” diye sormaları üzerine Ebû Lübâbe “Peygamber hepinizi öldürecek” dedi. Aldıkları bu cevap karşısında son derece panikleyen ve korkan Yahudiler, anlaşma yapmaktan vazgeçtiler. Anlaşma yapılmasına engel olduğu için pişman olan Ebû Lübâbe, “Yüce Allah beni affedip, tevbemi kabul edeceği âna kadar burada kalacağım.” diyerek kendisini bu sütuna bağladı. Tevbe Sûresi 102. ayet nâzil olup bu sahâbenin tevbesinin kabul olunduğu bildirilince de “Tevbe Sütunu” ismini aldı.
Bu sütun, Peygamberimiz (ﷺ)
zevcesi Hz. Ümmü Seleme’nin kapısının önünde idi. Hâdiseyi duyan Rasûlü Ekrem (ﷺ)
“O, bana ilticâ etseydi, O’nun için duâ eder, Allah’tan af dilerdim. Mâdem ki Allah’a ilticâ etti, o halde affını Allah’tan beklesin, ben bir şey yapamam” buyurmuştu.
Ebu Lübâbe, altı gün bu sütuna bağlı kaldı. Namaz vakitleri ve aslî ihtiyaçlarında hanımı gelerek onu çözer, namaz akabinde tekrar bağlardı. Altıncı günün sonunda Peygamberimiz (ﷺ), hanımı Ümmü Seleme’nin evindeyken, Ebû Lübâbe’nin tevbesinin kabul olunduğunu bildiren Tevbe Sûresi 102. ayet nâzil oldu. Müjdeyi Ümmü Seleme verdi, ipleri Rasûlü Ekrem (ﷺ) çözdü. Rasûlüllah (ﷺ)
nâfile namazlarını bu sütunun yanında kılar ve sabah namazlarından sonra da sütuna yaslanarak oturur, ashâbıyla sohbet eder, yeni nâzil olan âyetleri okur, ashab'tan rüyâ görenlerin rüyâlarını tâbir ederdi.
5️⃣-Rasülüllah (ﷺ) bir defasında şöyle buyurmuştu:“Benim mescidimin içerisinde öyle bir yer vardır ki, orada yapılan dualar reddedilmez.” Fakat Ashâb-ı Kiram, işaret buyurulan yeri öğrenemeden Peygamberimiz (ﷺ) vefat etmişti.
Kendi aralarında istişare edip dediler ki: “Bu yeri Hz. Aişe validemiz bilir.” Hanımları takip ettiler ki, Hz. Aişe namazlarını mescidin neresinde kılıyor, dualarını nerede yapıyor? Gördüler ki, genelde Hz. Aişe validemiz namazlarını bu hurma direğinin dibinde kılmaktadır.
Bu bir.İkincisi, bir gün bu direğin dibinde Hz. Aişe validemiz Mekkeli Muhacirlere ders vermektedir. Yanı başında da kız kardeşi Hz. Esma’nın oğlu Urve Bin Zübeyir oturmaktadır. Bir ara Hz. Aişe validemiz demiş ki: “Bu mescid’in içerisinde öyle bir yer vardır ki, orada namaz kılmanın sevabını, kadrini ve kıymetini Müslümanlar bilmiş olsalardı, aralarında kura çekerlerdi.” Dinleyenler:
“Ey Anamız! İşaret ettiğiniz yer neresidir?” diye sormuşlar fakat, Hz. Aişe validemiz söylememiş. Ders bitip muhacirler dağılınca, yanında oturan yeğeni Urve Bin Zübeyir’in kulağına bir şeyler fısıldamış. O da kalkıp bu hurma direğinin dibinde namaz kılmış. Bu noktadan hareketle Müslümanlar, hadiste işaret edilen ve Hz. Aişe validemizin de işaret buyurduğu yerin, burası olduğuna hükmetmişler
Kıble, Kudüs'ten Kâbe'ye çevrildiğinde Hz. Peygamber (ﷺ) Efendimiz, 2 ya da 3 hafta kadar bu sütunun yanında kıldırmıştı
namazları. Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer (r.a)'de bu sütunun yanında namaz kılmayı alışkanlık hâline getirmişlerdi. Mekke'den Medîne'ye hicret eden muhâcirler, umûmiyetle burada toplanıp sohbet ettikleri için, sütunun bir diğer ismi de Muhâcirler Sütunu olmuştu.
6️⃣-"Evimle minberimin arası, Cennet bahçelerinden bir bahçedir ve minberim havzımın üzerindedir." hadis-i şerif levhası.
İmam Malik gibi bazı alimler, bu bahçe gerçek bir cennet bahçesidir ve ahirette cennete nakledilecektir, demişlerdir.
7️⃣Mescid-i Nebevî'nin içerisindeki Peygamberimiz (ﷺ) Efendimizin mübarek Kabr-i Saadetine "Selam Yolu" adı verilen bir koridorla ulaşılır. Bu alan kıble istikametinde olduğundan dolayı ibadet eden insanları rahatsız etmemek adına mescit alanıyla selamlama yolu arasına 1,5 metre yüksekliğinde bir sundurma yapılmıştır. Geçişleri kolaylaştırmak için 4 çıkış kapısı açılmış, üzerlerine ise kemerli ve süslü taklar konulmuştur. 1850 yılına kadar ahşap olan bu süsleme objeleri bu tarihten sonra madene tebdil edilmiştir.
Sultan Abdülmecid Han döneminde yapılan kapı takı görülmektedir. Üzerinde daire içerisinde "Peygamberimiz (ﷺ) şöyle buyurdu" ifadesi yazarken alt kısımda dikdörtgen panoda "Canlının yuvasını arzuladığı gibi İman ehli Medine'yi arzu eder" Hadis-i Şerifi yazmaktadır.
8️⃣MİHRABI NEBİ (ﷺ)
Peygamber (s.a.v) efendimizin ve Hulefâ-i Râşidîn’in (ra) devrinde bugünkü Mihrâb-ün-Nebî’nin yerinde mihrâb yoktu. Peygamber (s.a.v) efendimiz, bugünkü Mihrâb-ün-NebÎ’nin yerinde cemâate namaz kıldırırdı.
Hulefâ-i Râşidîn de, Peygamber efendimizin namaz kıldırdığı yerde imâm olup, namaz kıldırdılar.
Ancak Peygamberimizin (s.a.v) namaz kıldırdığı yerin zamanla unutulmaması için buraya direk dikildi.
Emevî halîfesi Ömer bin Abdülazîz’e gelinceye kadar böyle devam etti. Ömer bin Abdülazîz, Velîd bin Abdülmelik’in halîfeliği sırasında âlimleri toplayıp istişare etti ve Peygamber efendimizin (s.a.v) namaz kıldırdığı yere bir mihrâb yaptırdı.
9️⃣Heyetler Sütunu-Meclisi Kılâde sütunu da
Hücre-i Saâdet’in parmaklıklarına yapışıktır.
Hz. Peygamberin (ﷺ), mescide girip çıktığı
kapının solundaki sütundur. Vüfûd,
“Heyetler” demektir. Hz. Peygamber (ﷺ)
yabancı heyetleri burada kabul ederdi. Daha
sonra ashâbın büyükleri de burada
toplanmayı âdet hâline getirince sütun,
“Meclis-i Kılâde” diye de anılır oldu. Serîr,
Muharras ve Vüfûd Sütunları, Hücre-i
Saâdet’in Ravza-i Mutahhara’ya bakan batı
duvarına bitişiktir
Yer yer verdiğimiz konu ile ilgili bilgileri bir kompozisyon içinde tekrar arzediyorum.
Ravzâ-i Tâhire, Medine'deki Mescid-i Nebevî'nin içinde bulunan Peygamberimizin (ﷺ) türbesi ile minberi arasına verilen isim.
Bu ismi bizzat Peygamberimiz (ﷺ) takmış ve şöyle buyurmuştur:
"Benim mezarım ile minberim arası, cennet bahçelerinden bir bahçedir." Ravza, bahçe demektir. Tâhire ise tertemiz. Mescid-i Nebî'de her taraf kırmızı halılarla kaplı iken, Ravza-i Mutahhara'daki halılar yeşildir. Burada bulunan 12 sütun, Sultan Üçüncü Selim'in emriyle mermerle kaplanmış ve pâdişahın bizzat kendisinin yazdığı Na'tı Şerif, bu sütunlara sülüs hattı ile kabartmalı bir şekilde nakşolunmuştu.
Bu sütunlardan 8 tânesinin çok özel bir kıymeti var. Her biri Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz
hâtırâlarıyla süslenmiş bu 8 sütunun üzerine, hâtırâların kaybolmaması için yine 3. Selim tarafından isimleri yazılmıştı.
Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz zamânında Mescid-i Nebevî'nin sütunları, hurma ağaçlarıydı. Daha sonraki zamanlarda bu ağaçlar sökülerek yerine direkler dikildi. Lâkin hiçbir zaman yerleri değiştirilmedi. Şu an hâlâ
Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz zamanındaki hurma ağaçlarının yerlerinde duruyorlar.
Sonraki yıllarda ilâve edilen pek çok sütunla birlikte, sütun sayısı 327'ye ulaştı. Bu sütunların 22 tânesi maksûrenin içindedir. (Maksûre, Rasûlüllah (ﷺ) Efendimiz , Ebû Bekir ve Ömer'in (r.a) yanyana kabirlerinin bulunduğu odaya denir)
Şu an Mescid-i Nebevî'de iki tip sutun vardır ki; Tabanları pirinçle kaplı, Osmanlılara âit kırmızı direkler (sonradan Suûdîler tarafından beyaza boyandığı için hafif pembemsi bir renk almışlar) ve Suûdîler'e âit beyaz direkler. Duvar diplerindekiler kare, diğerleri yuvarlaktır. Şimdi gelelim, hâlâ asr-ı saâdetin hâtırâlarını taşıyan ve üzerlerinde isimleri yazan meşhur 8 direğe...
1️⃣-Hz Aişe (r.anhu) kapısı,
Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz mescid'te
namaz kılan cemaat'e son kez bu kapıdan
bakmıştır.
2️⃣-Hz Ali (r.a) Efendimiz'in namaz kıldığı yer,
Muhâfızlar Sütunu-Hz. Ali Sütunu kıbleden
îtibâren Serîr (Yatak) Sütunu’nun arkasına
düşer. Hücre-i Saâdet’in parmaklıkları
arasındadır. Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz
mescide girip çıktığı kapının sağındaki sütundur. Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz
koruyan muhâfızlar, Hz. Aişe’nin evinin kapısının önündeki bu sütunun yanında beklerlerdi. Bu sebeple muhâfız mânâsına gelen Muharras ya da Haras Sütunu ismi verilmiştir. Peygamberimiz (ﷺ) Efendimiz'i
korumak için sahâbeler, gece-gündüz nöbet
bekliyorlardı bu sütunun yanında.
Nihâyet, “Allah seni insanlardan korur”
(Mâide-67) âyeti inince, Peygamberimiz (ﷺ)
muhâfızları gönderdi. Bilhassa Hz. Ali, bu sütunun yanında namazlarını kılar,
Rasûlüllah’ı (ﷺ) suikastlerden korumak için burada nöbet tutardı. Bu yüzden Hz. Ali (r.a) Sütunu ismiyle de anılır.
3️⃣-Kıble istikametindeki sütunun üzerinde “Hâzâ Üstüvânetü’s- Serir” yazmaktadır. Serir demek, yatak demektir, döşek ya da minder anlamına da gelir.
Allah’ın Rasülü (ﷺ) her yıl Ramazan ayının son 10 gününde bu hurma direğinin dibine bir minder attırır ve itikâfa çekilirdi. İtikâfta bulunurken, bazen mubarek ayaklarını uzatır ve perdenin arka tarafında bulunan Hz. Aişe validemiz yıkardı.
Bazen de mübarek başlarını uzatır ve yine Hz. Aişe anamız yıkardı.
İşte bu zaman zarfında Cebrail (a.s) gelerek, o güne kadar gelen ayetleri birbirlerine okurlarmış. Önce Peygamber Efendimiz (ﷺ)
okur, Cebrail (a.s) takip ederdi,
buna “arz” deniyor. Sonra Cebrail (a.s) okur Peygamberimiz (ﷺ) takip ederdi. Buna da “mukâbele” deniyor.
4️⃣-Tevbe Sütunu-Ebû Lübâbe Sütunu minber tarafından dördüncü, maksûre tarafından ikinci, kıble tarafından da üçüncü sütundur. Peygamberimizin (ﷺ) kabrinin, hattâ mübarek başının hizâsındadır.
Ebû Lübâbe bin Abdülmünzir isimli sahâbenin, bu sütuna bağlı iken tevbesinin kabûl olunması sebebiyle Ebû Lübâbe ve Tevbe Sütunu isimlerini almıştı. Hâdise şöyle vukû buldu:
Ebû Lübâbe, Peygamberimizin (ﷺ)
elçisi olarak Benî Kureyza Yahudileri’ne gidip, teslim olmalarını istedi. Yahudiler, “Teslim olursak Peygamberiniz bize ne yapar” diye sormaları üzerine Ebû Lübâbe “Peygamber hepinizi öldürecek” dedi. Aldıkları bu cevap karşısında son derece panikleyen ve korkan Yahudiler, anlaşma yapmaktan vazgeçtiler. Anlaşma yapılmasına engel olduğu için pişman olan Ebû Lübâbe, “Yüce Allah beni affedip, tevbemi kabul edeceği âna kadar burada kalacağım.” diyerek kendisini bu sütuna bağladı. Tevbe Sûresi 102. ayet nâzil olup bu sahâbenin tevbesinin kabul olunduğu bildirilince de “Tevbe Sütunu” ismini aldı.
Bu sütun, Peygamberimiz (ﷺ)
zevcesi Hz. Ümmü Seleme’nin kapısının önünde idi. Hâdiseyi duyan Rasûlü Ekrem (ﷺ)
“O, bana ilticâ etseydi, O’nun için duâ eder, Allah’tan af dilerdim. Mâdem ki Allah’a ilticâ etti, o halde affını Allah’tan beklesin, ben bir şey yapamam” buyurmuştu.
Ebu Lübâbe, altı gün bu sütuna bağlı kaldı. Namaz vakitleri ve aslî ihtiyaçlarında hanımı gelerek onu çözer, namaz akabinde tekrar bağlardı. Altıncı günün sonunda Peygamberimiz (ﷺ), hanımı Ümmü Seleme’nin evindeyken, Ebû Lübâbe’nin tevbesinin kabul olunduğunu bildiren Tevbe Sûresi 102. ayet nâzil oldu. Müjdeyi Ümmü Seleme verdi, ipleri Rasûlü Ekrem (ﷺ) çözdü. Rasûlüllah (ﷺ)
nâfile namazlarını bu sütunun yanında kılar ve sabah namazlarından sonra da sütuna yaslanarak oturur, ashâbıyla sohbet eder, yeni nâzil olan âyetleri okur, ashab'tan rüyâ görenlerin rüyâlarını tâbir ederdi.
5️⃣-Rasülüllah (ﷺ) bir defasında şöyle buyurmuştu:“Benim mescidimin içerisinde öyle bir yer vardır ki, orada yapılan dualar reddedilmez.” Fakat Ashâb-ı Kiram, işaret buyurulan yeri öğrenemeden Peygamberimiz (ﷺ) vefat etmişti.
Kendi aralarında istişare edip dediler ki: “Bu yeri Hz. Aişe validemiz bilir.” Hanımları takip ettiler ki, Hz. Aişe namazlarını mescidin neresinde kılıyor, dualarını nerede yapıyor? Gördüler ki, genelde Hz. Aişe validemiz namazlarını bu hurma direğinin dibinde kılmaktadır.
Bu bir.İkincisi, bir gün bu direğin dibinde Hz. Aişe validemiz Mekkeli Muhacirlere ders vermektedir. Yanı başında da kız kardeşi Hz. Esma’nın oğlu Urve Bin Zübeyir oturmaktadır. Bir ara Hz. Aişe validemiz demiş ki: “Bu mescid’in içerisinde öyle bir yer vardır ki, orada namaz kılmanın sevabını, kadrini ve kıymetini Müslümanlar bilmiş olsalardı, aralarında kura çekerlerdi.” Dinleyenler:
“Ey Anamız! İşaret ettiğiniz yer neresidir?” diye sormuşlar fakat, Hz. Aişe validemiz söylememiş. Ders bitip muhacirler dağılınca, yanında oturan yeğeni Urve Bin Zübeyir’in kulağına bir şeyler fısıldamış. O da kalkıp bu hurma direğinin dibinde namaz kılmış. Bu noktadan hareketle Müslümanlar, hadiste işaret edilen ve Hz. Aişe validemizin de işaret buyurduğu yerin, burası olduğuna hükmetmişler
Kıble, Kudüs'ten Kâbe'ye çevrildiğinde Hz. Peygamber (ﷺ) Efendimiz, 2 ya da 3 hafta kadar bu sütunun yanında kıldırmıştı
namazları. Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer (r.a)'de bu sütunun yanında namaz kılmayı alışkanlık hâline getirmişlerdi. Mekke'den Medîne'ye hicret eden muhâcirler, umûmiyetle burada toplanıp sohbet ettikleri için, sütunun bir diğer ismi de Muhâcirler Sütunu olmuştu.
6️⃣-"Evimle minberimin arası, Cennet bahçelerinden bir bahçedir ve minberim havzımın üzerindedir." hadis-i şerif levhası.
İmam Malik gibi bazı alimler, bu bahçe gerçek bir cennet bahçesidir ve ahirette cennete nakledilecektir, demişlerdir.
7️⃣Mescid-i Nebevî'nin içerisindeki Peygamberimiz (ﷺ) Efendimizin mübarek Kabr-i Saadetine "Selam Yolu" adı verilen bir koridorla ulaşılır. Bu alan kıble istikametinde olduğundan dolayı ibadet eden insanları rahatsız etmemek adına mescit alanıyla selamlama yolu arasına 1,5 metre yüksekliğinde bir sundurma yapılmıştır. Geçişleri kolaylaştırmak için 4 çıkış kapısı açılmış, üzerlerine ise kemerli ve süslü taklar konulmuştur. 1850 yılına kadar ahşap olan bu süsleme objeleri bu tarihten sonra madene tebdil edilmiştir.
Sultan Abdülmecid Han döneminde yapılan kapı takı görülmektedir. Üzerinde daire içerisinde "Peygamberimiz (ﷺ) şöyle buyurdu" ifadesi yazarken alt kısımda dikdörtgen panoda "Canlının yuvasını arzuladığı gibi İman ehli Medine'yi arzu eder" Hadis-i Şerifi yazmaktadır.
8️⃣MİHRABI NEBİ (ﷺ)
Peygamber (s.a.v) efendimizin ve Hulefâ-i Râşidîn’in (ra) devrinde bugünkü Mihrâb-ün-Nebî’nin yerinde mihrâb yoktu. Peygamber (s.a.v) efendimiz, bugünkü Mihrâb-ün-NebÎ’nin yerinde cemâate namaz kıldırırdı.
Hulefâ-i Râşidîn de, Peygamber efendimizin namaz kıldırdığı yerde imâm olup, namaz kıldırdılar.
Ancak Peygamberimizin (s.a.v) namaz kıldırdığı yerin zamanla unutulmaması için buraya direk dikildi.
Emevî halîfesi Ömer bin Abdülazîz’e gelinceye kadar böyle devam etti. Ömer bin Abdülazîz, Velîd bin Abdülmelik’in halîfeliği sırasında âlimleri toplayıp istişare etti ve Peygamber efendimizin (s.a.v) namaz kıldırdığı yere bir mihrâb yaptırdı.
9️⃣Heyetler Sütunu-Meclisi Kılâde sütunu da
Hücre-i Saâdet’in parmaklıklarına yapışıktır.
Hz. Peygamberin (ﷺ), mescide girip çıktığı
kapının solundaki sütundur. Vüfûd,
“Heyetler” demektir. Hz. Peygamber (ﷺ)
yabancı heyetleri burada kabul ederdi. Daha
sonra ashâbın büyükleri de burada
toplanmayı âdet hâline getirince sütun,
“Meclis-i Kılâde” diye de anılır oldu. Serîr,
Muharras ve Vüfûd Sütunları, Hücre-i
Saâdet’in Ravza-i Mutahhara’ya bakan batı
duvarına bitişiktir
